presentatie tijdens een diner

Door gebruik van klassieke Indiase cinema als middel voor dialoog reflecteert Shafi tijdens zijn residentie bij 1646 op persoonlijke ervaringen met verliefdheid en eenzaamheid, gepaard met een vleugje bittere realiteit die hedendaagse relaties vaak met zich dragen. Dit in tegenstelling tot de kern van zijn vertrekpunt, die betrekking heeft op romantiek uit het collectieve verleden en persoonlijke herinneringen. Shafi’s vertrekpunt voor zijn residentie in Nederland komt van Indiase films uit de jaren ‘80 en ‘90, waarbij held en heldin beiden getoond worden tegen een zeer romantische achtergrond met weelderig groen landschap, gevuld met bloemen, samen zingend en dansend middels uitgebreide choreografieën.

Sinds September onderzoekt Shafi de conventionele en onconventionele ideeën van herinnering, kwetsbaarheid en verwachting in en van de liefde. Zijn teksten die tijdens de residentie gemaakt zijn putten uit de vervaagde begrenzing tussen fictie en non-fictie, satire en verlangen, bekentenis en kritische betrokkenheid.